Hebben baby’s en peuters vrienden?

Hoe kan je het aanbod voor baby’s en peuters rijker maken? Het boek Babykunde presenteert een aantal recente bevindingen uit gespecialiseerd onderzoek. Het biedt een werkwijze aan om na te denken over pedagogische keuzes. Met behulp van een cyclus van reflecteren, observeren en uitproberen gaan we na hoe de onderzoeksresultaten kunnen helpen om interacties met baby’s en peuters te verrijken.

Lees verder

Baby’s wijzen niet zomaar

Baby’s en peuters praten met hun lichaam. Ze wijzen vaak, maar wijzen is niet eenduidig. Soms wijs je om iets te krijgen, vb. bij de bakker wanneer je een taart bestelt. Soms om iets te laten zien of iets te vertellen, vb. wanneer je de weg toont. Intuïtief begrijpen we wat iemand met het wijzen bedoelt. Bij baby’s is het net zo. Hoewel men eerst dacht dat baby’s enkel wijzen om iets te krijgen, weten we ondertussen dat ze ook wijzen om iets te vertellen.

Lees verder

Babyklanken: praten zonder woorden

Baby’s maken klanken voor ze woorden vormen. Dat is geen nieuwe informatie. Soms klinkt dat gebrabbel als een echte taal die alleen de baby’s zelf begrijpen. We reageren op al deze klanken, of toch op vele. Baby’s kijken, luisteren en leren van elk gesprek.

Lees verder